Rozdział 35 „Mrs. Devries”

Dedykuję Callie :3

~Chcę pokazać Ci świat,

 po prostu odpuść.

To co musisz zrobić to

 zamknąć swoje oczy, 

poczuć, że płynie~

- Dlaczego to spotyka właśnie nas? - pyta łamiącym głosem.
- Nie wiem, ale dowiemy się tego... Obiecuję. - chowam twarz w jego szyi i otulam go ramionami.
*Następny dzień*
Przecieram zmęczona powieki i robię to co zawsze rano. Ubieram się w wybrany komplet

 po wykonanych czynnościach i kieruję się do kuchni w celu zrobienia śniadania, ale na miejscu zastaję miłą niespodziankę. Podchodzę do Leona i wtulam się w jego plecy. Chłopak odwraca się w moją stronę i całuje mnie w czoło, po czym wraca do wcześniejszych czynności, a ja usiadłam na blacie i zaczęłam się przyglądać pracy mojego kucharza. 
   Po niecałych 10 minutach na stole stało śniadanie, a ja razem z Verdas'em się nim zajadaliśmy. Niespodziewanie ktoś zapukał do drzwi, więc postanowiłam otworzyć. Uchyliłam drewnianą konstrukcję, ale kiedy nikogo nie zobaczyłam otworzyłam ją na rozcież. Wyszłam przed dom lecz tam też nikogo nie zobaczyłam. Kiedy miałam do niego wchodzić na wycieraczce dostrzegłam białą kopertę... Miałam pewne podejrzenia, ale postanowiłam otworzyć ją przy szatynie i sprawdzić, czy moje podejrzenia są słuszne...
    Minęły 2 lata odkąd nie spotykam się z Verdas'em... Tak zerwaliśmy, ale nie to było najgorsze... Tylko to, że ten dupek zdradzał mnie z niejaką Larą Baroni podczas trwania naszego związku i to ona mi groziła oraz nasłała wtedy tą dziewczynę na Leona. Po upływie dziewięciu miesięcy od otworzenia drugiej koperty od tej zdziry, urodziłam zdrową córeczkę. Zaszłam w ciążę z tym idiotą... Ale i tak bardzo kocham małą Leah oraz Natalkę moją siostrę cioteczną. Dowiedziałam się o tym rok temu kiedy okazało się, że moja ciocia od strony ojca zmarła, a dziewczyna nie ma gdzie się podziać, więc postanowiłam uratować ją od domu dziecka. Zielonooka ma 15 lat, ale jest bardzo odpowiedzialna, chociaż jednak tego nie pokazuje przez to, że lubi się powygłupiać co skutkuje tym, że ludzie ją postrzegają jako osobę nieodpowiedzialną. Mieszkam dalej w Buenos Aires, ale to tylko dlatego, że dziewczyna przez rok poznała tutaj znajomych i nie chcę się z nimi rozstawać, a ja chcę jej dobra. Niektórzy mogą się zastanawiać dlaczego nie przeprowadziłam się zaraz po rozstaniu z szatynem. Odpowiedź jest banalna. Nie miałam na to siły, do tego doszła ciąża i musiałam zostać. 
- Viola! - słyszę narastający melodyjny głos mojej siostry. 
- Co jest? - pytam, a nastolatka pokazuje mi post na Instagramie. 
- Bars and Melody?? - pytam, a ona kiwa głową zadowolona. 
- Znasz ich? - patrzy na mnie z uśmiechem.
- To byli moi idole, ale wyrosłam z tego w końcu mam 20 lat. - śmieję się kiedy widzę minę dziewczyny.
- Zabierzesz mnie na ich koncert sis? - zadaje pytanie na co kiwam głową. W sumie jestem ciekawa jak zmienili się i jak rozwinęli swoje umiejętności. - myślę.
- Jeju dziękuję! - piszczy i rzuca mi się na szyję, a ja zaczynam się śmiać. Zerkam na małą Leah, która się słodko uśmiecha i podchodzę do niej wcześniej puszczając Natalkę z objęć. 
- Co szkrabie? - biorę ją na ręce i kieruję się do pokoju dziewczynki. 
- Czas spać. - mówię zerkając na wyświetlacz telefonu. Maluch się śmieje i wtula we mnie, a ja zaczynam chodzić z nią  po pokoju śpiewając kołysankę. 
   Po około 10 minutach dziecko zasypia, a ja mogę w spokoju zejść do młodej i pogadać z nią.
Schodząc po schodach słyszę kawałek rozmowy dziewczyny.
- Wiem Lana. On jest taaaki słodki. - jestem pewna, że w tej chwili się uśmiecha. O kogo może chodzić? - pyta moja podświadomość. 
- Nie mogę uwierzyć, że zobaczę go na żywo! - piszczy podekscytowana.
- Nie mów na mnie Mrs. Devries! Nigdy z nim nie będę... - wyczuwam smutek w jej głosie. Ahhh... Czyli chodzi o Leo. - mówi moja podświadomość. 
- Dobra muszę kończyć. Bayo! - żegna się i chowa I Phone 7 do kieszeni spodenek i wstaje z kanapy. 
- Hej Ally czekaj. - (Ally to zdrobnienie imienia Natalka) powiedziałam zanim dziewczyna zdążyła wyjść z mieszkania.
- Coś się stało Vils? - spogląda na mnie.
- Nie coś ty. Chciałam po prostu ustalić z tobą jakie bilety mam kupić. - uśmiecham się przyjaźnie co dziewczyna odwzajemnia i z powrotem siada na kanapę.

****
Jeeej moja jakże zajebista wena wróciła :'))
Cieszycie się??
Nowa postać hmmm.... Rozstanie Leonetty hue hue XD Mają dziecko :O
Wow jaka ja twórcza :"))
Kocham 
Całuję 
Pozdrawiam ;*
Wasza Natalka ♥♥♥