Rozdział 15 ,,Dla niej warto się poświęcić"

Dedykejszyn mojej kochanej Meloniastej <3 ♥

Leon

Po 5 minutach byłem na posesji Francesci. Tak jeszcze tam mieszkają dziewczyny, 21 grudnia przeprowadzają się do wyremontowanego domu Violi... W końcu będę miał blisko moją drobną Castillo. Zapukałem energicznie w drewnianą konstrukcję i poczekałem chwilę, aż w końcu otworzyła mi Włoszka,

- Masz zająć Vivi do... - zastanawia się - miej więcej 18. - oznajmiła stanowczo brunetka.

- Ok coś wymyślę... - Znajdę coś... Na pewno.

- To ja ją zawołam. - powiedziała i zniknęła za drzwiami. Wspomniałem już, że od wczoraj jest śnieg? Nie to teraz mówię. Poczekałem chwilę i w drzwiach pokazała się Violetta.
- Hej Violu. - powiedziałem i pocałowałem brązowooką w policzek.
- Cześć Leon. - odpowiedziała ze szczerym uśmiechem.
- Zakładaj buty i idziemy. - śmieję się.
- Ale po co? - zapytała zdziwiona.
- Nie pytaj, tylko zakładaj buty. - oznajmiłem surowym tonem.
- No okej, okej! - podniosła ręce w geście obronnym na co parsknąłem śmiechem. Dziewczyna zmroziła mnie wzrokiem, założyła czarne botki i wzięła z wieszaka torebkę oraz założyła kurtkę i szalik.Oznajmiła swoim przyjaciółką iż wychodzi i zamknęła za sobą drzwi. 
- Idziemy? - zapytała.
- Tak, chodźmy. - powiedziałem dokładniej lustrując wzrokiem szatynkę. Wyglądała przepięknie... Miała nie zapiętą białą kurtkę (mimo iż był śnieg nie było zimno), sukienka powiewała na wietrze, włosy ułożone w idealne loki, paznokcie pomalowane na pudrowy róż z różnymi dodatkami, w kasztanowe włosy była wpięta pudrowa kokardka, na nadgarstku widniała biało - różowa bransoletka, a makijaż dodawał dziewczęcego uroku. 
- Wiesz, że przepięknie wyglądasz? - zapytałem z uwodzicielskim uśmiechem.
- Dziękuję... - spuściła głowę w dół. Na pewno się zarumieniła. 
- Proszę. - odpowiedziałem. Zauważyłem lodowisko. Ugh... Dla niej warto się poświęcić. Bylebym na tych łyżwach się nie zabił... Bylebym się nie wywalił... Skręciłem w stronę dróżki prowadzącej do lodowiska. Poczułem, że dziewczyna puściła moją rękę, odwróciłem się i zobaczyłem, że szatynka pośliznęła się na lodzie... Moja reakcja była natychmiastowa.

(Zamiast Thomasa jest Leon, nie mogłam znaleźć innego gifu...)

Pomogłem wstać Castillo i ruszyliśmy dalej w stronę naszego celu. 

 Po 5 minutach byliśmy na miejscu, dziewczyna rzuciła mi się na szyję.

- Leon skąd wiedziałeś, że kocham jeździć na łyżwach? - zapytała trzymając moją twarz w dłoniach.

- Intulicja... Mam swoje sposoby. - puściłem jej oczko, na co zachichotała.

- Oj Leon, Leon... - powiedziała i pocałowała mnie w usta.

- Jaki masz rozmiar buta? - zadałem jej pytanie.

- 36 - 37 - uśmiechnęła się niewinnie.

- Okej to usiądź na ławeczkę i poczekaj na mnie chwilę. - rozkazałem jej z uśmiechem.

    Podeszłem do faceta od wypożyczania łyżew 

- Mogę prosić łyżwy damskie numer 37 i męskie 43? - zapytałem.

- Poczeka pan chwilę zaraz przyniosę. - odpowiedział.

- Dobrze. - wykrzywiłem usta w lekki uśmiech.

Nim się obejrzałem mężczyzna był już koło mnie z dwoma parami łyżew. 

- Proszę. - zdobył się na malutki 'uśmiech' 

- Dziękuję. - odpowiedziałem z obojętnym wyrazem twarzy i wróciłem do mojej dziewczyny.

- Już jestem. - oznajmiłem szczerze się do niej uśmiechając.

****

Hej wam <3 Jak się macie? Bo ja dobrze ^^

Ten rozdział to takie nadrobienie za tamten tydzień :'D

Mam nadzieję, że wam się podoba xD

Początek urodzin Castillo... Jak myślicie co z tego wyjdzie?

Ja wiem, ale wam nie powiem :'D

Ocenkę zostawiam wam ;3

Kocham

Całuję

Pozdrawiam ;*

Nati ♥♥♥